نیستی‌گرایی

فلسفه نیستی: ترجیح انسان صادق در پایان زندگی:

این دیدگاه که در انتهای زندگی، انسان صادق نیستی کامل را بر هستی ترجیح می‌دهد، با فلسفه آرتور شوپنهاور هم‌راستاست. او معتقد بود اراده به زیستن، ذات رنج است و تنها راه رهایی، انکار این اراده و آرزوی نیستی است تا از چرخه بی‌پایان رنج و خواستن آزاد شویم. این فکر، تأمل‌برانگیز است و عمیقاً به ماهیت هستی و معنای آن می‌پردازد.

راهکار:

در مواجهه با این دیدگاه، تأمل بر فلسفه‌هایی چون اگزیستانسیالیسم که بر خلق معنا در زندگی تأکید دارد، یا رواقی‌گری که پذیرش واقعیت و تمرکز بر آنچه در کنترل ماست را می‌آموزد، می‌تواند راهگشای یافتن دیدگاهی متفاوت و سازنده باشد.