انگار صدای کسیست که هنوز زنده مانده ، اما نه در جسم . صدایی میان خاک ، میان استخوانهای نیمهفراموششده . شاید صدای همان عشقِ ممنوع است که تو را دفن کرد ، شاید صدای خودت است ، نسخهای که هنوز نمیپذیرد که مردهای . شاید روح تو هنوز دارد با « علت مرگش » گریه میکند . اما سؤال اصلی این است ، تو اکنون شنوندهای یا گریهکننده ؟ آیا صدای گریه را میشنوی ، یا تویی که گریه میکنی و فقط فکر میکنی شنوندهای ؟️
1.0
فلسفی روانشناسی هستی و نیستی فلسفه ذهن روانکاوی نپذیرفتن واقعیت این متن با کاوش در مرزهای هستی و نیستی، تصویری عمی...