ایهام هوشمندانه: مرز خودفریبی و واقعیت:
این متن با بهرهگیری هوشمندانه از «ایهام» (یکی از آرایههای مهم ادبیات فارسی)، پیامی چندلایه و گزنده را منتقل میکند. ایهام به گوینده امکان میدهد با یک جمله یا کلمه، دو معنی متفاوت را به ذهن شنونده بیاورد؛ یکی آشکار و دیگری پنهان. در اینجا، سؤالی رتوریک و ظریف، نقدی عمیق را به تصویر میکشد: اینکه خودداری از بیان بدیها، لزوماً به معنای عدم وجودشان نیست، بلکه میتواند زمینهساز خودفریبی و اشتباه در قضاوت فرد از خود شود. این قدرتِ کلمات را در شکلدهی به برداشتها نشان میدهد.
راهکار:
برای جلوگیری از دام خودفریبی، به بازخورد صادقانه دیگران گوش دهید، حتی اگر تلخ باشد. درک واقعی خودتان، اولین قدم برای رشد و بهبود است.