محور هستی و زیبایی:
این عبارت کهن "دور کسی گشتن"، ریشهای عمیق در ادبیات و فرهنگ فارسی دارد و فراتر از تحسین صرف، نمادی از نهایت شیفتگی و ارادت است. این مفهوم غالباً محبوب را محور هستی عاشق میداند، یادآور پروانهای که گرد شمع میگردد و از خودبیخودی عشق سخن میگوید؛ نشانهای از آنکه چگونه کلمات میتوانند باری از معنای عمیق فرهنگی را حمل کنند.