ناراحتی بی‌اشک

گریه‌هایی که اشک ندارند: روانشناسی غم عمیق:

این گفتگوی عمیق از بابک زمانی، لایه‌ای پنهان از اندوه را آشکار می‌کند: جایی که غم به اوج خود می‌رسد و اشک‌ها، آن نماد بیرونی درد، دیگر جاری نمی‌شوند. این ناتوانی در گریستن، نشانه‌ای از خستگی عمیق روحی است، جایی که فرد از شدت احساسات به نوعی کرختی می‌رسد. به یاد داشته باشیم سکوت هم می‌تواند بلندترین فریاد باشد و قوی‌ترین آدم‌ها هم گاهی نیاز به درک بی‌قید و شرط دارند.

راهکار:

وقتی غم آنقدر عمیق می‌شود که دیگر اشکی نمی‌ماند، مهم است که آن را نادیده نگیریم. در این حالت، به جای سرکوب احساسات، دنبال راهی برای ابراز آن‌ها باشید؛ مثلاً صحبت با فردی مورد اعتماد یا نوشتن. به یاد داشته باشید که درخواست کمک، به خصوص از متخصصان، نشانه‌ی قدرت است نه ضعف، و می‌تواند در مسیر بهبودی یاری‌گر باشد.