دنیا کوتاه نیست؛ نگاهی فلسفی به مسئولیت انسانی ما:
این گفته، دیدگاه رایج درباره کوتاهی دنیا را به چالش میکشد. به جای استفاده از «زندگی کوتاه است» به عنوان بهانهای برای بیتفاوتی، تأکید بر این است که زمان کافی برای انتخابهای انسانی و اخلاقی وجود دارد. این تلنگری است برای مسئولیتپذیری در قبال اعمال و برخورد با دیگران، و اینکه چگونه میتوانیم در هر لحظه «آدم» باشیم.
راهکار:
هر روز با خودتان مرور کنید که چگونه میتوانید در تعاملات روزمره خود، همدلی و مهربانی بیشتری نشان دهید. با تمرین «خودآگاهی اخلاقی»، درک عمیقتری از تأثیر اعمالتان بر دیگران پیدا خواهید کرد.