محمود دولت‌آبادی

آن‌جا یک قهوه‌خانه بود. اما ننشستیم به نوشیدن دوتا استکان چای. چرا؟ دنیا خراب می‌شد اگر دقایقی آن‌جا می‌نشستیم و نفری یک استکان چای می‌خوردیم؟ عجله، همیشه عجله. کدام گوری می‌خواستم بروم؟ من به بهانه‌ی رسیدن به زندگی، همیشه زندگی را کشته‌ام.

± محمود دولت‌آبادی️

هیچوقت نگفتم " تو زندگی بعدی " چون از فرداهم بی خبرم،چه برسه به فلسفه‌ی اثبات نشده ای که بهش اعتقادی ندارم، پس سعی کردم زندگیم رو زندگی کنم ، و حالا فکر می‌کنم همون‌طور که دولت آبادی میگه " من به بهانه‌ی رسیدن به زندگی ام ، زندگی را کشتم "️