قلم

مینوشت‌ و‌ مینوشت
هر موقع‌ غمگین‌بود ، لبش‌ پر‌ از خنده‌ بود
ذوق‌ شنیدن‌ یک‌ جمله ، یک‌ حرف‌ ، یک‌دکلمه‌ را‌ داشت ؛
دنبال‌ کاغذ‌ و‌ مداد‌ میگشت ..
گویا ، گویا‌ نمیتوانست‌‌ حرفش‌ را ، ذوقش‌ را
غمش‌ را ، شادی‌اش‌ را‌ ، به‌ زبان‌ بیاورد .
تمام‌‌ احساسش‌ را‌ در قلمش‌ فرو میفرستاد
و روی‌ کاغذ‌ پیاده‌ میکرد .️

شاعر میگه: قوری ز قلم قلم ز قوری
تو عشق منی گوگولی مگولی 😂😂️

وصف احوالِ من افتاد به دستانِ قلم ، مـن . .
نـوشـتم ك «غمی نیست» بخوان سخت گذشت!️

نیستم شاعر ولی من میتوانم گهگاہ ؛
اندکی از هجرِ دل را با قلم نجوا کنم . 🕯✨(:️