حکمت سکوت: پشیمانی از کلام یا آرامش در خاموشی؟:
این جمله به نکتهای عمیق در روانشناسی و فلسفه اخلاق اشاره دارد. بسیاری از حکیمان، از جمله شاعران و عارفان فارسیزبان، به اهمیت «سخنسنجی» و انتخاب آگاهانه کلمات تاکید کردهاند. پشیمانی از حرف زدن غالباً ریشه در «گفتار نسنجیده» دارد که میتواند بیش از آنکه فایده برساند، زیانبار باشد. سکوت نه فقط نبود کلام، بلکه فضایی برای تامل و جلوگیری از اشتباه است.
راهکار:
قبل از بیان هر کلمه، لحظهای مکث کنید و پیامد آن را بسنجید. این عمل ساده، که به «سخنسنجی» معروف است، از بسیاری از پشیمانیها جلوگیری میکند و ارتباطات شما را عمیقتر میسازد.