خودتسلی

تنهایی عمیق: بار دوش خود در اوج غم:

این بیت شعر، فراتر از غم و تنهایی، تصویری عمیق از تاب‌آوری انسان را نشان می‌دهد. وقتی هیچ یاری‌رسانی نیست، فرد ناگزیر می‌شود بار سنگین وجود و احساساتش را به دوش کشد. این وضعیت، هرچند دردناک، اما نیروی خودتسلی و اتکای به خویشتن را بیدار می‌کند و نشان‌دهنده ظرفیت بی‌انتهای روح برای گذر از بحران‌هاست.

راهکار:

وقتی با تنهایی عمیق روبرو می‌شوید، اولین گام پذیرش احساسات است. شفقت به خود را تمرین کنید؛ با خودتان همانند بهترین دوستتان رفتار کنید. این گونه، نیروی درونی‌تان تقویت می‌شود.