خودترحمی

ترحم به خود: کابوس بی‌پایان و رهایی ذهن از آن:

دازای اوسامو، نویسنده ژاپنی که زندگی و آثارش آینه‌ای از نبرد با خویشتن بود، به خوبی به نکته‌ای حیاتی اشاره می‌کند. ترحم به خود، برخلاف خودآگاهی یا همدردی سازنده، یک دام ذهنی است که فرد را در چرخه منفی‌بافی زندانی کرده و مانع از قدرت‌یافتن برای تغییر می‌شود. رهایی از آن، اولین گام به سوی ساختن آینده‌ای روشن‌تر است.

راهکار:

برای رهایی از دام خودترحمی، آگاهانه بین پذیرش احساسات (خودشفقت‌ورزی) و غرق شدن در آن‌ها (خودترحمی) تمایز قائل شوید. به جای نشخوار فکری، گام‌های کوچک برای حل مشکل بردارید تا قدرت درونی‌تان فعال شود.