خودتنظیمی احساسی

روانشناسی سکوت: دریایی از ناگفته‌ها:

سکوت، برخلاف ظاهر آرامش، همیشه به معنای تهی بودن از کلمات نیست. گاهی، درست مانند آنچه شما اشاره کردید، دریایی از ناگفته‌هاست که تنها خستگی یا ناتوانی در بیان، آن را به عمق می‌راند. این نوع سکوت در روانشناسی می‌تواند نشانه‌ای از "خودتنظیمی" باشد، جایی که فرد برای محافظت از انرژی ذهنی خود، از ورود به بحث‌های طاقت‌فرسا پرهیز می‌کند.

راهکار:

درک کنید که سکوت همیشه به معنای نداشتن حرف نیست. گاهی، فضای امنی برای فکر کردن یا استراحت ذهنی فراهم کنید و به جای فشار برای صحبت، با پرسش‌های باز و همدلانه، امکان ابراز را برای خود یا دیگری فراهم سازید.