خودمهارگری عاطفی

وقتی دل بی‌قرار را باید بست: خویشتن‌داری عاطفی:

«دلم بی قراری کرد بردمشو بستمش» تصویری پرمعنا از تلاش انسان برای مهار آشفتگی‌های درونی است. در فرهنگ فارسی، بستن دل استعاره‌ای عمیق از خویشتن‌داری عاطفی یا تسلیم در برابر وضعیت موجود است. این تعبیر، نه از سر شادی بلکه اغلب از سر درد و ناچاری، جدال درونی فرد را برای نظم بخشیدن به احساسات سرکش خود، حتی به بهای سرکوب بخشی از وجودش، به زیبایی نشان می‌دهد.

راهکار:

به جای سرکوب احساسات، سعی کنید آن‌ها را شناسایی و درک کنید. تمرین ذهن‌آگاهی و گفت‌وگو با یک دوست یا مشاور می‌تواند به مدیریت مؤثرتر بی‌قراری دل کمک کند، زیرا درک ریشه احساسات، اولین قدم برای رهایی است.