خوداثباتی

نگاه پس از رفتن: تایید یا تردید؟:

این جمله به نکته ظریفی در روانشناسی روابط انسانی اشاره دارد. وقتی کسی از زندگی ما می‌رود، مشاهده‌های بعدی او اغلب نه از روی حسرت برای بازگشت، بلکه برای تأیید تصمیم خودش یا ارزیابی میزان تأثیرگذاری آن بر دیگری است. این پدیده، که ریشه در خوداثباتی و غرور انسانی دارد، نشان می‌دهد که ذهن فرد رهاکننده همچنان درگیر سنجش عواقب انتخابش است.

راهکار:

به جای تمرکز بر نگاه دیگری، تمام انرژی خود را صرف رشد شخصی و شکوفایی استعدادهایتان کنید. زیرا این بهترین پاسخ به هرگونه تردید یا تایید پنهانی است. این کار قدرت را به شما بازمی‌گرداند.