پارادوکس خموشی: وقتی از سخن لبریزیم:
این جمله به زیبایی پارادوکس لبریز بودن از افکار و احساسات درونی و در عین حال خاموشی بیرونی را بیان میکند. در ادبیات عرفانی فارسی، "خموشی" اغلب نشانه حالتی عمیقتر از ارتباط یا درک است که فراتر از کلمات قرار میگیرد. این سکوت پرمغز، فضایی برای یافتن حقایق عمیقتر میگشاید.
راهکار:
گاهی اوقات، سکوت عمیقتر از هزاران کلمه حرف برای گفتن دارد. به خودتان فرصت دهید تا در سکوت، افکارتان را بشنوید و فقط وقتی سخن بگویید که پیامتان از قلب برمیخیزد.