کابوس بیداری: نبرد با رنج درونی:
این جمله تکاندهنده، تنها یک بیان شاعرانه نیست؛ بلکه به تجربهای عمیقاً روانشناختی اشاره دارد که در آن مرز میان واقعیت و ذهن برهم میریزد. در روانشناسی، پدیدههایی چون افکار مزاحم، اضطراب مزمن یا حتی تجارب پس از تروما (PTSD) میتوانند بیداری را به فضایی از کابوسهای ادامهدار تبدیل کنند و فرد را در چرخهای از پریشانی ذهنی گرفتار سازند که رهایی از آن دشوار به نظر میرسد.
راهکار:
درک این حس که در بیداری گرفتار کابوسیم، گام اول است. برای رهایی از این رنج درونی، تمرینهای ذهنآگاهی و بازگشت به لحظه حال (مانند تمرکز بر تنفس یا حواس پنجگانه) میتواند یاریرسان باشد تا مرز واقعیت و ذهن روشن شود. در صورت تداوم، مشورت با متخصص روانشناس بسیار مفید است.