حس اجبار

در بند یکنواختی:

این جمله‌ی کوتاه، حس گرفتار شدن در چرخه‌ای تکراری و اجباری را به زیبایی به تصویر می‌کشد. گویی روزها از اختیار فرد خارج شده‌اند و شب‌ها نیز پایانی بر این تکرار نیستند. این بیان موجز، پژواک درونی بسیاری از ماست که گاهی در مواجهه با یکنواختی، آرزوی تغییر و طراوت را داریم.

راهکار:

برای شکستن این چرخه، حتی تغییرات کوچک روزمره می‌توانند حس تازگی به زندگی ببخشند.