درونیسازی افکار: وقتی سکوت انتخاب میشود:
این حس که با وجود فکر کردن مداوم به چیزی، دیگر تمایلی به صحبت دربارهاش با کسی نداری، منعکسکننده مفهوم "درونیسازی" یا "گوشهنشینی فکری" است. این حالت معمولاً زمانی رخ میدهد که فرد به این نتیجه میرسد که دیگران قادر به درک عمق یا پیچیدگی احساسات و افکارش نیستند و ترجیح میدهد بار آن را به تنهایی به دوش بکشد، که لزوماً منفی نیست و میتواند شکلی از خودکفایی عاطفی باشد.
راهکار:
اگر این سکوت انتخابی به تنهایی یا سنگینی منجر شد، به یاد داشته باش که نوشتن در دفترچه خاطرات یا گفتگو با یک فرد مورد اعتماد، میتواند فضایی امن برای پردازش افکارت بدون فشار بیرونی فراهم کند.