دلشکستگی و فداکاری: آرزوی خوشبختی برای کسی که رفت:
این جمله به زیبایی تضاد درونی انسان را پس از دلشکستگی به تصویر میکشد. در روانشناسی، این نوع همدلی و آرزوی خیر برای کسی که آسیب رسانده، گاهی نشانه مکانیزم دفاعی برای حفظ "تصویر خوب" از خود یا حتی آخرین تلاش برای یافتن معنا در رنج است. این عمق احساسی، ستودنیست اما نباید به بهای سلامت روان خودمان باشد.
راهکار:
پس از چنین تجربیاتی، تمرکز بر بازیابی خود و سلامت روانیتان ضروری است. به خود اجازه دهید احساساتتان را تجربه کنید، اما سپس فعالانه به دنبال راههایی برای بازسازی "خانه امن" درونی خود باشید، نه برای دیگران، بلکه برای خودتان.