حکمت فردوسی: پندی برای آرامش درونی و رهایی از کین:
این دوبیتی عمیق از فردوسی بزرگ، فراتر از حماسهسرایی، یک فلسفهی زندگی را به تصویر میکشد: پرهیز از منیّت و خودبینی («میاز» و «مناز»)، شتابزدگی و خصومت («متاز») و رنجش خاطر («مرنج»). این پندها، جوهرهی خرد ایرانی را در رسیدن به آرامش درونی و رهایی از بند کین و تعلقات دنیوی («گنج») به زیبایی بیان میکنند.
راهکار:
برای رسیدن به آرامش درونی مورد اشاره فردوسی، هر روز زمانی را به خوداندیشی اختصاص دهید تا ریشههای خشم، رنجش یا غرور را شناسایی کنید. با پذیرش و همدلی، به جای واکنشهای عجولانه، پاسخهای سنجیده و مبتنی بر خرد را بیابید.