حضور در غیاب:
این وضعیت که در آن احساسات شدید کمرنگ شدهاند اما فکر و ذهن همچنان مشغول است، اغلب نشانهای از فرایند پیچیده مغز برای جدا شدن از یک دلبستگی عمیق است. این لزوماً به معنای حلنشده ماندن احساسات نیست، بلکه عادتهای ذهنی و مسیرهای عصبیای را نشان میدهد که همچنان به فردی که زمانی محور زندگی بوده، واکنش نشان میدهند. این تفاوت بین پردازش احساسی و شناختی روابط را برجسته میکند.
راهکار:
برای مدیریت افکار پایداری که دیگر بار احساسی ندارند، سعی کنید آگاهانه توجهتان را به فعالیتها یا موضوعات جدید معطوف کنید. این کار به مغز کمک میکند تا مسیرهای عصبی جدیدی بسازد و از دلبستگیهای گذشته فاصله بگیرد.