گلایه از روزگار نامرد و درد تنهایی:
این جملات که گویی خطاب به "روزگار نامرد" است، بازتابدهنده یکی از کهنترین مضامین در ادبیات فارسی است: گلایه از بخت و زمانه. شاعران بزرگی چون حافظ و خیام نیز بارها از "چرخ گردون" و "فلک کجرفتار" سخن گفتهاند تا درد تنهایی یا جور زمانه را به زبانی مشترک بیان کنند. این شیوه، راهی است برای همذاتپنداری و درک متقابل انسانها در مواجهه با دشواریهای زندگی.
راهکار:
همدردی با دیگران در رنج مشترک، سنگینی بار تنهایی را کم میکند. صحبت از احساساتتان یا نوشتن آنها، حتی اگر مخاطبی نباشد، اولین قدم برای رهایی از این فشار است.