شعر سعدی: گذر عمر و بیداری در جوانی:
سعدی در این بیت، گذار بیتوقف عمر را به آمد و شد شب و روز تشبیه میکند و با کنایهای عمیق، غفلت انسان را در بیدار نبودن و درک نکردن لحظات جوانی نشان میدهد. این اشارهای لطیف است به اینکه ارزش لحظهها را غالباً پس از از دست دادنشان میفهمیم، نه در بطن زندگی.
راهکار:
برای جلوگیری از حسرت «بیدار نگشتیم»، هر روز را فرصتی نو ببینید. با تمرین ذهنآگاهی و تعیین اهداف کوچک اما معنادار، در لحظه حال زندگی کنید و از هر تجربهای درس بگیرید. چرا که آگاهی، کلید زیستن واقعی است.