قدر گوهر وجودی آدمها را بدانیم، قبل از اینکه دیر شود!:
این شعر کوتاه، تلنگری عمیق به ما میزند که چگونه گاهی در پیِ سنگریزههای بیارزش، الماسهای نابِ وجودِ آدمهای دلسوز و اهمیتدهنده را نادیده میگیریم. این پدیده در روانشناسی به 'سوگیری توجه' یا 'نادیده گرفتن گزینشی' شباهت دارد، جایی که مغز به جای تمرکز بر موارد مهم، به سمت محرکهای کماهمیتتر کشیده میشود.
راهکار:
ارزش آدمهای اطرافتان را بدانید. گاهی اوقات، مشغول شدن به مسائل کماهمیتتر، باعث میشود فرصتها و گنجینههای واقعی زندگی، یعنی روابط ارزشمند، را از دست بدهیم. قدردان کسانی باشید که به شما اهمیت میدهند.