فرهنگ قصه گویی

یکی بود یکی نبود: روانشناسی قصه و آرامش درونی:

جمله «یکی بود یکی نبود» در ادبیات فارسی، تنها یک شروع نیست؛ بلکه یک سپر روان‌شناختی است. این عبارت با فاصله‌گذاری ظریف، مخاطب را به دنیایی نمادین می‌برد و او را برای پذیرش داستان بدون تهدید مستقیم آماده می‌کند. این مکانیزم، حسی از امنیت عاطفی ایجاد کرده و غم را در «شهر دل» بی‌اثر می‌سازد، درست مثل آرامشی که مادربزرگ‌ها به ارمغان می‌آورند.

راهکار:

برای تقویت آرامش درونی، با قصه‌های مادربزرگ‌ها ارتباط برقرار کنید. این داستان‌ها با ساختار «یکی بود یکی نبود»، ناخودآگاه شما را از دغدغه‌های روزمره جدا کرده و فضایی امن برای تأمل و بازیابی ذهنی ایجاد می‌کنند.