در کشاکش خیال و بیخیالی:
این جمله به زیبایی تضاد درونی انسان را در مواجهه با عشق یکطرفه بیان میکند. ذهن ما قدرتی شگفتانگیز در ساختن واقعیتهای موازی دارد؛ آنجا که خیال کسی در سرمان ریشه میدواند، حتی اگر او در دنیای واقعی از ما بیخبر باشد. این پدیده، که در روانشناسی به آن «فرافکنی» یا «ایدهآلسازی» هم میگویند، نشان میدهد گاهی عشق ابتدا در درون ما شکل میگیرد و سپس به دنبال مصداقی در بیرون میگردد، که همیشه هم با واقعیت تطابق ندارد. این قدرت خیال، هم میتواند منبع الهام باشد و هم سرچشمه درد.
راهکار:
برای رهایی از چرخه بیانتهای این خیال، سعی کنید توجهتان را به علایق و فعالیتهای جدید معطوف کنید. گاهی خلق فضایی تازه و پربار در زندگی خودتان، بهترین راه برای بازتعریف ارزشها و کشف افقهای جدید است. این کار به سلامت روان و تقویت عزتنفس شما کمک میکند.