تنهایی و اگزیستانسیالیسم از دیدگاه آلبر کامو:
آلبر کامو، فیلسوف نامدار، با این جمله عمیق به هسته تفکر اگزیستانسیالیستی خود نزدیک میشود. او تنهایی را نه صرفاً یک حس، بلکه واکنش انسان به پوچی و بیتفاوتی هستی میبیند. گویی هر ضربه، فرد را بیشتر به درون خویش فرومیبرد تا در برابر بیرحمی دنیا، پناهگاه درونی خود را محکمتر سازد؛ نوعی پذیرش رهاییبخش از عدم معنای بیرونی.
راهکار:
با وجود پذیرش تنهایی، فرصت خودآگاهی را از دست ندهید. این خلوت میتواند بستری برای بازسازی درونی و کشف قدرتهای پنهانتان باشد. تفکر درونی و نوشتن به شما کمک میکند تا ضربهها را پردازش کرده و از تنهایی به عنوان کاتالیزوری برای رشد استفاده کنید.