فقدان و غیبت

نهصد و نود و هشت تکه: شعر احساسی از فقدان:

این متن با استفاده از استعاره‌ای عددی و دقیق (نهصد و نود و هشت تکه)، حس عمیقِ تکه‌تکه شدن و از هم گسیختگی عاطفی ناشی از غیبت را به زیبایی به تصویر می‌کشد. این عددگذاری، درد را از یک حالت کلی به شکلی ملموس‌تر و خاص‌تر بیان می‌کند و بر شدت فروپاشی درونی تاکید دارد، گویی هر تکه، خود دنیایی از احساس را با خود حمل می‌کند.