دیدگاه جامعه

نقد اجتماعی تتلو: چرا زنده‌کُش، مرده‌پرستیم؟:

تتلو در این جمله به پدیده‌ای عمیق و جهانی اشاره می‌کند که افراد در زمان حیات خود غالباً مورد بی‌مهری و قضاوت قرار می‌گیرند، اما پس از مرگ به اوج تقدیر و حتی پرستش می‌رسند. این رویکرد ریشه‌هایی در روانشناسی اجتماعی و چگونگی پردازش فقدان دارد؛ گاهی فقدان، به شفافیت دیدگاه و کنار گذاشتن تعصبات گذشته کمک می‌کند و سبب می‌شود ارزش واقعی یک فرد پس از نبودش درک و ستایش شود.

راهکار:

برای تغییر این الگو، همین امروز قدردان حضور و تلاش‌های اطرافیانتان باشید. با این کار، نه تنها روابطتان بهبود می‌یابد، بلکه مانع حسرت‌های آتی می‌شوید؛ ارزش‌ها را در زمان حیات ببینیم.