داستان پنهان

چشم‌ها: داستان‌های ناگفته:

این شعر کوتاه، یادآور قدرت نهفته در چشمان هر فرد است. هر نگاه، حامل تجربیات کودکی و رنج‌هایی است که اغلب در سکوت حمل می‌شوند. این سکوت، اگرچه نشانه‌ی خویشتن‌داری است، اما می‌تواند بار سنگینی بر دوش فرد بگذارد. حفظ تعادل روانی در این میان حیاتی است.

راهکار:

به جای سکوت دائمی، سعی کنید گه‌گاه احساسات و داستان‌هایتان را با افراد مورد اعتماد در میان بگذارید. این کار به تخلیه روانی و کاهش بار سنگین خاطرات کمک می‌کند.