چالش های روحی

حس می‌کنم دیگه جایی ندارم تو این دنیا...
نه برای بودن، نه برای نفس کشیدن...
هر شب با یه کوه درد می‌خوابم
و صبح با یه مشت دلتنگی بیدار می‌شم...
هیچ‌کس نمی‌فهمه پشت این خنده‌های زورکی،
یه روح خسته داره ذره‌ذره می‌میره...
کاش می‌شد تموم شه...
یه‌بار برای همیشه...
بی صدا... بی اشک... بی درد...
فقط رفتن..️

مگه چن سالمونه که قشنگ ترین آرزومون مرگ شده؟ :)️