حقش بود؟ فرضیه دنیای عادل و روانشناسی قضاوت:
این جمله به زیبایی بازتابی از «فرضیه دنیای عادل» است؛ یک سوگیری شناختی رایج که در آن فرد تمایل دارد باور کند جهان عادلانه است و هر کس سزاوار آنچه بر او میگذرد. این دیدگاه اغلب برای توجیه بیعدالتیها یا کاهش اضطراب ناشی از مشاهده رنج دیگران به کار میرود، اما میتواند مانعی برای همدلی واقعی باشد.
راهکار:
برای مقابله با سوگیری «دنیای عادل»، آگاهانه به دنبال ریشههای واقعی مشکلات دیگران باشید. این کار به شما کمک میکند تا همدلی بیشتری نشان دهید و از قضاوتهای عجولانه پرهیز کنید، چرا که همیشه دلایل پنهانی وجود دارد.