آنچه هرگز باز نمیگردد: بینش کافکا:
این جمله از فرانتس کافکا نه تنها به حس فقدان اشاره دارد، بلکه عمق آن را نیز نشان میدهد؛ جایی که جبران مادی کافی نیست. کافکا اغلب حس ازدستدادن هویت یا معنا را مطرح میکند، گویی بخشی از وجود فرد با دزدیدهشدن چیزی ارزشمند، برای همیشه از بین میرود و بازگشت آن اشیا نمیتواند آن تهیبودن درونی را پر کند. این حس «ناکافی بودن» جوهر اصلی این بینش عمیق است.
راهکار:
در مواجهه با فقدانهای عمیق که جبرانشان محال به نظر میرسد، تمرین «پذیرش رادیکال» میتواند کمککننده باشد. این رویکرد به معنای پذیرفتن واقعیت تلخ بدون قضاوت و مقاومت است تا توان بازیابی درونی افزایش یابد.