روانشناسی غم و حافظه: چرا مسبب را فراموش نمیکنیم؟:
این جمله به پدیده روانشناختی عمیقی اشاره دارد: در حالی که شدت احساسی غم با گذشت زمان کاهش مییابد (پدیده "فراموشی احساسی" یا "کاهش عاطفه")، مغز ما، به ویژه بخشهایی مانند آمیگدال، مسبب اصلی را به عنوان یک هشدار مهم برای بقا و یادگیری اجتماعی ثبت میکند. این حفظ اطلاعات نه برای کینهتوزی، بلکه برای محافظت در برابر آسیبهای آتی است.
راهکار:
درک این مکانیزم به مدیریت احساسات کمک میکند. به جای سرزنش دائمی عامل، بر درس آموخته شده و راههای پیشگیری از تکرار آن تمرکز کنید. این رویکرد به رشد شخصی و رهایی از بار روانی کمک میکند، نه صرفاً فراموشی.