بغض عمیق و خستگی از ناگفتهها:
این دو بیت به زیبایی پدیدهای عمیق را به تصویر میکشد: زمانی که حجم اندوه و ناگفتهها به حدی میرسد که فرد حتی از بغض خود نیز گلهای ندارد. این حالت نشاندهنده یک پذیرش تلخ درونی یا نوعی خستگی از اعتراض است که در ادبیات فارسی از آن به «صبر تلخ» یاد میشود و در روانشناسی نیز با مفاهیم «بیحسی هیجانی» یا «الکسیتایمیا» بیارتباط نیست.
راهکار:
حتی در اوج بیحوصلگی، گاهی نوشتن یا شنیدن موسیقی آرامشبخش، دریچهای کوچک برای تخلیه حس بغض میگشاید. به خود اجازه دهید حسهایتان را به گونهای آرامشبخش ابراز کنید تا بار سنگین آن کمی کاسته شود.