بازیابی روحی

وقتی امید کم رنگ می‌شود: یافتن نیروی درونی برای ادامه:

احساس تهی شدن از امید می‌تواند بسیار طاقت‌فرسا باشد. اما نکته جالب اینجاست که در اوج این سکوت و گریز امید، میل به «ادامه دادن» هنوز باقی است. این خودش نشانه‌ای از یک نیروی درونی پنهان است که هرچند خون امید کم شده، ریشه آن نخشکیده است. این میل اولیه، می‌تواند همان جرقه لازم برای بازیابی باشد.

راهکار:

حس تهی بودن را بپذیرید. برای بازیابی، با یک قدم بسیار کوچک آغاز کنید؛ مثلاً انجام کاری که قبلاً برایتان لذت‌بخش بوده. این شروع‌های کوچک، مسیرهای عصبی جدیدی ایجاد می‌کنند و به تدریج خون امید را به رگ‌ها بازمی‌گردانند.