دروغ و نگاه ثابت: تضاد واقعیت و روانشناسی!:
اغلب تصور میشود که نگاه کردن به چشمها نشانهی صداقت است، اما حقیقت پیچیدهتر از این است. در حالی که برخی افراد دروغگو ممکن است از برقراری ارتباط چشمی اجتناب کنند، افراد ماهر و باتجربه، بهویژه در حوزههایی که نیاز به متقاعدسازی دارند، میتوانند به راحتی نگاهی ثابت و حتی نافذ داشته باشند. این نشان میدهد که تشخیص دروغ ورای یک نشانه ساده است و نیازمند توجه به مجموعهای از نشانهها و رفتارهاست. هوشمندی شما در اشاره به موقعیتهای واقعی، این باور عمومی را به چالش میکشد!
راهکار:
به جای تمرکز بر یک نشانه واحد مانند ارتباط چشمی، سعی کنید مجموعهای از نشانههای غیرکلامی (مانند تغییر در لحن صدا، حرکات دست، و حالت چهره) را مشاهده کنید. تطبیق این رفتارها با رفتار عادی فرد (خط پایه او) میتواند سرنخهای معتبرتری برای سنجش صداقت به شما بدهد.