تنهایی و نیاز به ارزشمندی: درک اثر غیبت:
این حس که گاهی اوقات فکر میکنیم پس از نبودمان بیشتر قدرمان دانسته میشود، بازتابی از مفهوم روانشناختی «اثر غیبت» است. در واقع، مغز ما در مواجهه با فقدان، تمایل به ایدهآلسازی گذشته و برجسته کردن ویژگیهای مثبت فرد از دست رفته دارد تا با جای خالی او کنار بیاید. این واکنش طبیعی، نشاندهنده پیچیدگی نیاز ما به دیده شدن و تاثیرگذاری است.
راهکار:
به جای انتظار برای قدردانی پس از نبودن، تلاش کنید ارزش خود را در لحظه حال کشف و بیان کنید. ارتباطات واقعی و ابراز محبت فعالانه، بهترین راه برای ایجاد حس ارزشمندی متقابل است. چرا که ارزش شما فراتر از نگاه دیگران است.