راز داری و اعتماد: درسی از شعر کهن فارسی:
این بیت زیبا، ریشه در خرد کهن فارسی دارد. تشبیه به طوطی نه فقط به تکرار طوطیوار اشاره دارد، بلکه نمادی از بیتابی و عدم ظرفیت برای حفظ اسرار است. رازدار واقعی، گنجینهای از درایت و عمق است، نه صرفاً بازتابدهنده کلمات.
راهکار:
در انتخاب رازدار دقت کنید. به جای زیبایی کلام، به عمق شخصیت و توانایی فرد در حفظ امانت توجه کنید. «طاقت اسرار» مهمتر از «طوطی صفتی» است؛ زیرا اعتماد، پایه هر ارتباط پایداری است.