ارادت بی‌حد

معنای عشق عارفانه در شعر فارسی: پریشان توام:

این بیت زیبا، نمونه‌ای عالی از تلفیق عشق زمینی و آسمانی در شعر کلاسیک فارسی است. استفاده از واژه «مسلمان» برای توصیف اوج ارادت به معشوق، نشان‌دهنده آن است که در این فرهنگ، عشق می‌تواند به درجه‌ای از تقدس و تعالی برسد که هم‌ردیف ایمان و دین قرار گیرد. «موی پریشان» نیز استعاره‌ای پرکاربرد از دل‌ربایی و آشفتگی دل عاشق است.

راهکار:

برای درک عمیق‌تر چنین اشعاری، به نمادها و استعاره‌ها توجه کنید. مثلاً «موی پریشان» و «مسلمان» هر یک بار معنایی خاصی دارند که لایه‌های پنهان مفهوم را آشکار می‌کنند.