انزوای تدافعی

وقتی تنهایی سپر دفاعی می‌شود:

این جمله به یک تله روانی رایج اشاره داره به نام «انزوای تدافعی». وقتی از دیگران آسیب می‌بینیم، مغز برای محافظت، ما رو به دوری از اجتماع تشویق می‌کنه. اما این راهکار کوتاه‌مدت، در بلندمدت نیاز اساسی ما به تعلق و حمایت رو از بین می‌بره و می‌تونه به احساس پوچی عمیق‌تری منجر بشه.

راهکار:

به جای انزوای کامل، «مرزبندی سالم» را تمرین کنید. این به شما اجازه می‌دهد تا ضمن حفظ انرژی روانی، روابط مثبت را نگه دارید. برای مثال، به جای قطع کامل رابطه، می‌توانید زمان گفتگو با افراد خاصی را محدود کنید.