انتظار در کمک

درباره کمک کردن و انتظارات در روابط انسانی:

دیدگاه ارائه شده در متن، با استفاده از استعاره دارو، بر روی جنبه‌ای از تعاملات انسانی تمرکز دارد که در آن افراد ممکن است پس از رفع نیاز، از کمک‌کننده فاصله بگیرند. اما اغلب، این عدم نیاز به معنای بی‌ارزش بودن کمک نیست، بلکه نشان‌دهنده استقلال فرد مقابل است. ارزش واقعی کمک، در فراهم آوردن زمینه برای خودکفایی دیگران نهفته است، نه در ایجاد وابستگی. کمکِ بی‌چشم‌داشت، نه تنها به رشد دیگران کمک می‌کند بلکه می‌تواند رضایت درونی عمیقی برای کمک‌کننده به همراه داشته باشد، بدون اینکه انتظاری برای باقی ماندن در 'نقش درمانگر' داشته باشد.

راهکار:

هنگام کمک به دیگران، بر توانمندسازی آنها تمرکز کنید تا وابستگی. این کار نه تنها به رشد فرد کمک می‌کند، بلکه شما را از انتظار پاداش یا ماندن در 'نقش ناجی' رها می‌سازد. به جای حل مشکل، ابزار حل آن را در اختیارشان بگذارید.