بیاعتباری کلام؛ نقدی بر عدم ثبات و تزلزل:
این عبارت با تکیه بر استعارهای قوی از عدم توانایی فیزیکی (ایستادن)، به شکلی هوشمندانه و تند، عدم اعتبار و بیثباتی کلامی فرد را نشانه میرود. این شیوهی بیان رایج در فارسی، ابزاری قدرتمند برای زیر سوال بردن کل موجودیت و اظهارات یک شخص است و نشاندهنده عمق ناامیدی یا بیاعتمادی گوینده است.
راهکار:
برای تقویت اعتبار و ثبات، روی شفافیت در گفتار و عمل و همچنین ایفای مداوم تعهدات خود تمرکز کنید. ثبات قدم در گذر زمان اعتمادآفرین است.