اندوه و صبر

آوای دلتنگی یک عاشق صبور:

این شعر با استعاره «غریق»، تصویری عمیق از تنهایی و دلتنگی یک «عاشق ناب» ارائه می‌دهد. جالب است که در ادبیات فارسی، گاهی این غم و صبر ناشی از عشق، نه یک پایان تلخ، بلکه نشانه‌ای از عمق و خلوص احساسات دانسته می‌شود؛ گویی تنها دل‌های بزرگ می‌توانند چنین صبورانه در امواج اندوه غرق شوند و باز هم امید به "طناب"ی داشته باشند.

راهکار:

وقتی احساس می‌کنید در دریای تنهایی غرق شده‌اید، به یاد داشته باشید که درخواست کمک یا صحبت با یک دوست مورد اعتماد، همان «طناب نجات» شماست. پذیرش احساسات، اولین قدم به سوی آرامش است.