پلاسیدگی روح: وقتی اجتناب از غم، آن را عمیقتر میکند:
این متن به شکلی هنرمندانه به این نکته ظریف اشاره میکند که تلاش برای فرار از اندوه درونی، اغلب نه تنها بیاثر است، بلکه میتواند باعث پلاسیدگی بیشتر روح شود. روانشناسان این را "اجتناب تجربهای" مینامند؛ وقتی به جای پذیرش و پردازش احساسات، میکوشیم آنها را با عوامل بیرونی پنهان کنیم که نتیجهاش تحلیل رفتن شادیهای واقعی است.
راهکار:
برای رهایی از پلاسیدگی درونی، ابتدا با خودآگاهی و مشاهده، احساسات ناخوشایند را بدون قضاوت بپذیرید. سپس، به جای سرکوب یا فرار، به آرامی ریشههای این غم را کاوش کنید. این گامهای کوچک، مسیر شفای واقعی را هموار میکنند.