افشاری

جنگل سوخته و وعده‌های پوچ - افشاری:

افشاری با این جمله کوتاه، به ظرافت به مفهوم ناامیدی و بی‌اعتمادی اشاره می‌کند. این عبارت، هشداری است در برابر دادن وعده‌هایی که امکان تحقق آن‌ها وجود ندارد، به‌ویژه زمانی که آسیب جدی وارد شده است. این نکته، در روانشناسی به 'شکاف شناختی' مرتبط است؛ یعنی تفاوت بین انتظارات و واقعیت.

راهکار:

به جای وعده‌های توخالی، برای ترمیم خسارت‌ها تلاش کنید. وعده دادن بدون عمل، نه تنها کمکی نمی‌کند، بلکه اعتماد را نیز از بین می‌برد.