لیلای تو منم:
چه اشارهی زیبایی به منظومهی «لیلی و مجنون» اثر نظامی گنجوی! این داستان فقط یک قصهی عاشقانه نیست، بلکه نماد یک عشق جنونآمیز و فرازمینی است که مرزهای منطق و جامعه را در هم میشکند و به یک شیدایی مقدس تبدیل میشود.
راهکار:
برای بیان این حس عمیق، از استعارههای کمتر شناختهشده در ادبیات کلاسیک هم استفاده کن. این کار به نوشتهات عمق و تازگی میبخشد. مثلاً داستان «ویس و رامین» را بررسی کن.