عادت و تغییر

خطری به نام عادت به غم: چرا «عادت کردم» دردناک است؟:

این جمله نه تنها غم‌انگیزترین است، بلکه نشان‌دهنده یک دام روانی عمیق است. عادت کردن به درد، با بی‌تفاوتی واقعی تفاوت دارد و اغلب دریچه‌ای به سوی رنج پنهان و حل نشده است. این نوع «عادت»، مانع از جستجوی راه‌حل و رشد می‌شود. گاهی اوقات، بزرگترین گام رو به جلو، رها کردن همین عادت‌های ذهنی است که ما را در تاریکی نگه می‌دارند.

راهکار:

به جای تسلیم شدن در برابر «عادت کردم»، به دنبال ریشه‌ی احساسات خود باشید. شناسایی مشکل اولین قدم برای تغییر است و گاهی صحبت کردن با یک دوست مورد اعتماد یا نوشتن احساسات، می‌تواند مسیرهای تازه‌ای برای رهایی از این عادت ذهنی باز کند.