هنر نگه داشتن:
این حس شما ریشه در یک پدیده روانشناسی به نام «سازگاری لذتجویانه» (Hedonic Adaptation) دارد. مغز ما برای هیجانِ «بهدست آوردن» دوپامین ترشح میکند، اما «نگهداشتن» نیازمند تعهد و تلاشی عمیقتر است که حس متفاوتی از رضایت را ایجاد میکند. عبور از هیجان اولیه و رسیدن به این مرحله، نشانه بلوغ یک رابطه است.
راهکار:
برای زنده نگهداشتن اشتیاق، به جای تکیه بر خاطرات اولیه، آگاهانه «لحظات جدید» خلق کنید. یک قرار هفتگی یا یادگیری یک مهارت مشترک، پیوندها را از هیجان به تعهدی عمیق تبدیل میکند، زیرا به مغز سیگنال تازگی و رشد میدهد.