متن های رنج هستی / بهترین متن رنج هستی [پیشنهادی]

نمی‌توانم بمیرم، با این‌همه دردِ بی‌پایان،
مرگ زیباست، اما راهش از من نمی‌گذرد.

️

دنیا داره آدم هاشو غرق می‌کنه، و من هنوز دارم سعی می‌کنم شنا کنم، با بال‌هایی که شکسته است.”️

چیزی در من تمایل به فروپاشی داره اما نمی‌دونه از کدوم نقطه شروع کنه. این سنگینی پشت پلکام رو میبینی؟ از قصه و غصه نیست؛ یه آگاهیه که بهم می‌فهمونه هیچ دردی تازه نیست....
گریه فقط یه عادت قدیمیه و حالا من انگار مدت‌هاست که از این عادت‌ عبور کردم...️